Burgers voor burgers

Er staat een vrouw te liften bij de bushalte op de Bovenste Puth in Schinnen. Nou en, zult u denken. Er staat toch wel vaker ergens een vrouw te liften? U heeft gelijk, maar u vergeet één ding. U ziet niet wat u niet kunt weten en daarom ga ik u dat vertellen.

De vrouw is hier per ongeluk terecht gekomen. Een goedbedoelende Veolia-chauffeur heeft haar per abuis de verkeerde bus in gerangeerd. Toen ze daar achterkwam was het al te laat, de bus was al bijna in Schinnen. Niets aan te doen. De dame moest terug naar waar ze vandaan kwam: het overstapstation in Geleen. Dat kon op drie manieren. Veertig minuten wachten op de eerste bus terug, lopen of liften.

Die eerste keuze was geen optie. Als je boven de vijftig bent (en dat was ze), is veertig minuten een hoop tijd. De tweede keuze: lopen, al evenmin. De vrouw had toevallig nieuwe schoenen aan. Die zagen er wel mooi uit, maar ze liepen voor geen meter.Bleef over: liften. Ze rekende even snel terug. Meer dan dertig jaar geleden was het, dat ze voor het laatst gelift had. Zou het nog wel lukken?

Hoewel ze al gauw het gevoel kreeg, dat ze als een idioot alle voorbij razende auto’s stond te liken, hield ze vol. Zie het als een testcase voor de participatiemaatschappij , zo sprak ze zichzelf moed in. Daar zat wat in. Dus als u ook wil, dat het iets gaat worden met die burgers-voor-burgers-samenleving, neemt u mij haar de volgende keer dan gewoon mee.

Deze column is gepubliceerd in Dagblad de Limburger en het Limburgs Dagblad op 3 oktober 2014.

2 gedachten over “Burgers voor burgers”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.