Een Peter van Straatenmomentje

Illustratie: Annemiek Janmaat
Illustratie: Annemiek Janmaat

Als ik naar haar voordeur loop, zie ik haar al zitten achter het raam. Jas aan, tas op schoot. Ze zwaait. Ze heeft me meteen gezien. Het duurt nog een hele tijd voordat ze opendoet; het beenwerk wil niet meer. Eenmaal buiten in het volle licht lijkt ze nog kleiner dan de vorige keer. En weer neem ik me voor mijn vroegere, oude buurvrouw wat vaker te bezoeken. Niet alleen als ze iemand nodig heeft haar te begeleiden naar het ziekenhuis. Maar ja, tijd tijd tijd.

Terwijl we samen naar de auto schuifelen, pakt ze me stevig bij de arm. De tocht van de voordeur naar de straat kost haar alle adem die ze heeft. Maar eenmaal op de stoel, de riem om en de tas tussen de benen, hervindt ze snel haar gezellige zelf. ‘Ken je Mia van hier tegenover nog? Die is ook ziek. Ach hoe heet het ook alweer? Zo’n ziekte die je vroeger ook al had. Ik kan het anders duizend keer zeggen.’ Maar nu even niet. En hoewel ik betwijfel of ze me hoort, zeg ik het toch: ‘Het valt je straks wel in.’

In het ziekenhuis duwt ze een verfrommeld afsprakenbriefje in mijn hand. ‘Zie jij waar we moeten zijn?’ Gelukkig wel. Naar de eerste verdieping moeten we. Voetje voor voetje gaan we de lift in. Ik druk op de 1. Zij glimlacht gerustgesteld. Net voordat de liftdeuren sluiten, stapt een gedistingeerd heerschap naar binnen. Norse blik, kaarsrechte rug. Alsof hij in al zijn keurigheid per ongeluk een bezem heeft ingeslikt. Zijn wijsvinger zoekt de 4.

Wanneer de lift stopt, schrikt ze: ‘Oei, zijn we al op één?’ Vlak voor ons klinkt een nasale stem die doet denken aan een vermoeide leraar: ‘De één komt voor de vier. Logica noemt men dat.’ De heer. Ook goedemorgen. Mijn buurvrouw zoekt mijn arm en concentreert zich op haar voeten. Bij het passeren van de heer houdt ze even in. Ze richt haar hoofd op en prikt een vinger in de lucht. Dan zegt ze, honderd procent zeker van haar zaak: ‘Gordelroos.’

Een Peter van Straatenmomentje. Op een dienblad gepresenteerd in de vroege morgen. Het wordt een mooie dag vandaag.

Deze column is gepubliceerd in de Limburgse kranten op 16 december 2016.

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.