Eitjes

‘Hier mevrouw, u mag deze hebben.’ Nog voordat ik bij de ingang van de supermarkt ben, biedt een nette heer zijn lege karretje aan. Ik heb er eigenlijk geen nodig, maar verrast neem ik het toch van hem aan. Het is me niet ontgaan: hij zei mevrouw tegen me.

Achter de kaasbalie, of hoe heet zo’n glazen plaat waarachter zuiveldingen liggen, staat het meisje al te wachten op wat ik wil. Breed lachend snijdt ze het gewenste tot op de gram nauwkeurig af. ‘Alstublieft en nog een fijne dag.’

Aan het einde van het gangpad, even voorbij de chocolade eitjes, is nog een juffrouw aan het werk. Gehuld in een zachtblauw schort vult ze in opperste concentratie het rek met middeltjes voor de huisapotheek. ‘Zo, dan hebben we hier de oeps, de paracetamol. Die ligt er weer netjes in. En dan daar, de Aleve select. Even kijken nog een paar doosjes Aleve feminax. De Advil is ook bijna op zie ik. Hebben we nog een doosje Advil? Ja we hebben nog twee doosjes Advil.’ Wie beweert dat de mensen in Zuid-Limburg niet praten maar zingen, kan hier zijn gelijk komen halen. De juffrouw zal het worst wezen, ze glundert van oor tot oor: ‘Zo, dat is alweer klaar.’

Bij de kassa gebaart een flinke dame met een dito kar: ‘Gaat u maar eerst, u hebt maar een paar dingen.’ Net als ik mij afvraag of er soms een briefje op mijn voorhoofd plakt, met de tekst ‘morgen ga ik dood’, snap ik wat het is. Vandaag begint de lente.

Deze column is gepubliceerd in Dagblad de Limburger en het Limburgs Dagblad op 20 maart 2015. 

 

12 gedachten over “Eitjes”

  1. Ja, vandaag begint de lente, maar we moeten het wel met een kwartier minder zonlicht doen. Als dat maar geen slecht voorteken is. Vandaag al met het verkeerde been uit bed gestapt. De wc-pot bleek verstopt en mijn leverancier heeft mijn persoonlijk faillissement aangevraagd. Daar kan een plezierigedag-wens niet tegenop.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.