Geen grapje

Illustratie: Annemiek Janmaat
Illustratie: Annemiek Janmaat

In de aanloop naar Internationale Vrouwendag komende dinsdag, is een prominent clubje PvdA-vrouwen een actie gestart met de naam #Geengrapje. Belangrijkste middel in de strijd is een filmpje dat maar één minuut duurt. Hierin laten de vrouwen, met minister Jet Bussemaker voorop, duidelijk horen om welke opmerkingen zij echt niet kunnen lachen. Luistert u even mee:

‘Wat fijn dat je kinderen zoveel van je houden. En dat terwijl je zoveel weg bent.’ ‘Je gedraagt je zo mannelijk, terwijl je er zo lief uitziet.’ U wilt er meer horen? Vooruit, nog eentje dan: ‘Wat goed dat je kinderen en carrière kunt combineren.’ Uitspraken die mij bekend voorkomen. En waar mijn haren nu nog, ook al zijn de kinderen inmiddels groot, recht van overeind gaan staan.

Wie denkt dat we in Nederland, ruim honderd jaar na de eerste Internationale Vrouwendag, wel klaar zijn met die emancipatie, heeft zijn ogen in zijn zak. Hoezo? Hierom bijvoorbeeld. Nog altijd is maar de helft van de vrouwen in staat zichzelf financieel te bedruipen. De helft! Burgemeestersposten worden nog steeds voor het overgrote deel door mannen bemand. Over dat woord ‘bemand’ wil ik mijn mond wel houden. Maar niet over die schamele vijftien procent vrouwelijke hoogleraren aan onze universiteiten. Om nog eens iets te noemen.

Leg deze voorbeelden naast de alledaagse, seksistische geluiden op schoolpleinen, feestjes en kantoren en het is wel duidelijk. Er is nog genoeg te doen. Want o, wat zijn die ingebakken patronen verschrikkelijk hardnekkig.

En mocht u zich nu afvragen of ik last heb van mijn hormonen terwijl ik dit stukje tik: nee.

Deze column is gepubliceerd in Dagblad de Limburger en het Limburgs Dagblad op 4 maart 2016.

 

 

4 gedachten over “Geen grapje”

  1. God zij dank voor de emancipatie! Dat gaf mij de kans om kostwinner te worden, fulltime te werken in een goeie baan en van achter mijn mooie grote raam in het Provinciehuis neer te kijken op al die andere moeders die hun kinderen ocharm niet naar een creche konden brengen en zielig genoeg zelf met hun kids in de wandelwagen moesten rondsjokken of nog erger … kwamen langs gefietst met hun kleintje zwaaiend naar de zon in het fietstoeltje. Wat ontzettend zielig voor die niet-geëmancipeerden dacht ik dan… dat ze al die opgroeiperikelen uit 1e hand moeten meekrijgen…..zielig hoor… echt wel!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.