Paardensport-Mekka

De gemeente Nuth, zo lees ik op Dichtbij.nl, gaat zijn beste beentje voorzetten om het paardensport-Mekka van Zuid-Limburg te worden. Je kunt er al fijn wandelen en fietsen, maar voor de paardenvriend valt er nog heel wat te winnen. Hippisch ondernemers en paardensportverenigingen hebben samen met de gemeente, de provincie en het Huis voor de Sport de koppen bij elkaar gestoken en willen nu graag in volle galop ‘de paardensportinfrastructuur in Limburg verbeteren.’ Zie daar: het Limburgs Paardensportplan.

Nu ben ik misschien een schichtig haasje en zie ik beren in plaats van paarden op de weg, maar van zo’n plan word ik een beetje bang. De paardensportinfrastructuur in Limburg verbeteren. Jaja, voor wie en waarom? denk ik dan, en: Hoe gaat dat eruit zien straks?

Ik bedoel: verandert het buitengebied van de in het plan geprikte plaatsen in één grote paardenbak als het aan de initiatiefnemers ligt? Worden de wandelroutes in het veld straks opgeleukt met een parcours voor de voetganger, waarbij hij al hinkstapspringend zijn weg mag zoeken tussen de zachtbruine paardenhopen? Een wandelaar verhoudt zich tot een ruiter als een Mini tot een Mercedes. Het laat zich raden wie er plaats gaat maken voor wie op de veldweg.

Voor wie is dit een vooruitgang? In elk geval niet voor een schijtluis als ik, die het liefst op zijn fietsje of gewoon op zijn eigen benen het landelijk gebied intrekt. Daarom paardloze veldweggebruikers in de -let op- paardensportspeerpuntengemeenten Nuth, Weert en Horst aan de Maas: wees gewaarschuwd. Het kan niet de bedoeling zijn dat het hinnikend enthousiasme voor de paardensport, het einde van het kleine genieten betekent.

Deze column is gepubliceerd in Dagblad de Limburger en het Limburg Dagblad op 31 januari 2014

10 gedachten over “Paardensport-Mekka”

  1. We nemen dan ook altijd een klein hondje met een verschrikkelijke grote bek mee als we gaan wandelen, paarden, koeien, mountainbikers, alles wordt met luid geblaf op afstand gehouden

  2. Ik ben geen uitgesproken paardenliefhebber, maar ik heb de hoogst mogelijke achting voor het paard en ik schaam mij erger dan de Marianentrog diep is, dat ik tot het ras behoor dat het meest edele dier op schandelijke wijze heeft misbruikt en uitgebuit.
    Dat begon al in de Oudheid bij de bouw van de piramiden.
    En de tekeningen van de Kruisridders te paard staan me ook nog helder voor ogen. Het was toen niet in het belang van het paard dat zij mee ten strijde trokken naar het Heilig Land.
    De Eerste Wereldoorlog was ook een ver-schrikking voor de vele duizenden paarden die door het kanonnenvuur aan stukken gereten werden.
    En de tijd ligt nog niet zo ver achter ons dat alle gemechaniseerde arbeid op den akker door het paard geleverd werd. De koets en de eerste tram werden door een paard getrokken en zo ook de trekschuit door de vaart. Ons dagelijks brood, de groente en het fruit en de melk en de eieren werden gedwee door kar-en-paard aan huis bezorgd.
    Het paard was toen de motor van onze maatschappij, die liep op een emmer water en haver en een paar sprieten gras. De CO2-emissie is nog steeds te verwaarlozen en de financiële bijtelling is niet van toepassing. Het paard kent dus vele voordelen boven de sterk milieuvervuilende benzineslurper.

    Ik ben er dan ook groot voorstander van dat het paard op een diervriendelijke wijze terugkeert in ons leven van alle dag. De auto zou vaker in de garage moeten blijven en het paard van stal gehaald, om bijvoorbeeld de boodschappen te doen of naar het werk te rijden. Het paard zou zo gerehabiliteerd worden voor de vele vernederingen uit het verleden.
    Dus wat mij betreft: laat ze maar komen, die paarden.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.